İçeriğe atla

Sistemler Modelleme

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Örnek bir IDEF0 fonksiyonu modeli.
İşlevsel Akış Blok Diyagram Biçimi.[1]
Ayrışma yapısı.
Sistemleri bölümleme için Statik, dinamik ve talep modelleri.
İş Süreci Modelleme Gösterim Örneği.

Sistemleri modelleme veya sistem modelleme iş ve bilgi teknolojileri (IT) gelişiminde sistemleri inşa etmek ve kavramsallaştırmak için modellerin kullanımının disiplinlerarası çalışmasıdır.[2]

Sistemlerin yaygın bir türü belirli tekniklerle örneğin Fonksiyonel Akış Blok Diyagramı ve IDEF0 ile fonksiyon modellemedir. Bu modeller fonksiyonel ayrışma kullanarak uzatılabilir ve ilerideki sistemler bölümlemesi için model taleplerine bağlanabilir.

Fonksiyonel modellemenin tersine sistemler mimarisini yapıyı, davranışı ve sistemin daha fazla görüşünü kavramsal olarak modellemek için kullanan diğer bir tür sistemleri modelleme mimari modellemedir

Bu İş Süreci Modelleme Gösterimi (BPMN), bir iş akışı içinde işleyen özellikli işin grafiksel temsili,Bir sistemleri modelleme dili olarak da düşünülebilir.

İş ve Bilgi Teknolojisi (IT) gelişiminde "sistemler modelleme" teriminin birden çok anlamı vardır. O ilişki:

Sistemleri modelleme bir çalışma alanı olarak sistem teorisi ve sistemler biliminin gelişimiyle ortaya çıkmıştır.

Sistemleri modelleme modellemenin bir türü olarak sistemleri düşünme ve sistemler yaklaşımı üzerine kurulmuştur. İş ve Bilgi Teknolojilerinde (IT) sistemleri modelleme diğer yaklaşımlarla çelişir. Örnegin:

"İş Bilgisi oluşturmak için Metodoloji" de (1997) Arbnor ve Bjerke sistemler yaklaşımını (sistemler modelleme), iş bilgisi kazanmak için analitik yaklaşım ve aktörün yaklaşımına(ajan tabanlı modelleme) ek olarak üç temel yaklaşımdan biri olarak dikkate almışlardır.[3]

Fonksiyon modelleme 1950'lerde başlamış, 20. yüzyılın ilk yarısında sonra Yönetim diyagramları diğer türleri zaten geliştirilmiştir. İlk bilinen Gantt Grafiği harmonogram olarak adlandırılarak 1896'da Karol Adamiecki tarafından geliştirilmiştir. Adamiecki kendi grafiğini 1931 yılına kadar yayımlamadığından ve herhangi bir konu hakkındaki çalışmaları batıda popüler olmayan diller olan polonyaca ve Rusça yayınlandığından bugünlerde grafiğin ismi kendi grafiğini 1910-1915 yıllarında tasarlayan ve batıda popülerleştirilmiş olan Henry Gantt (1861-1919) ın adını taşımaktadır.[4] İlk iyi tanımlanmış fonksiyon modellerinden biri, savunma ile ilgili TRW anonim tarafından 1950 lerde geliştirilen  Fonksiyonel Akış Blok Diyagramı (FFBD) dır.[5] Uzay sistemleri ve uçuş görevlerinde zaman sekanslı olayları görselleştirmek için NASA tarafından 1960 larda istifade edilmiştir.[6] Daha sonra klasik sistemler mühendisliğinde sistem fonksiyonlarının uygulama sırasını göstermek için yaygın olarak kullanıldı.[7]

Bilgi sistemleri modellemede [8] ilk öncül çalışmalardan biri Young ve Kent tarafından(1958) yapılmış ve şu tartışılmış:

Biz farklı bilgisayarları değerlendirmek veya mevcut sistemleri organize etmenin alternatif yollarını bulmak için çağrılabileceğimizden beri makineleşmeden bağımsız olarak bir bilgi işleme problemini açık olarak belirtmenin bazı yollarına sahip olmak gereklidir.[9]

Onlar bir veri işleme probleminin bilgi ve zaman özelliklerini hassas ve soyut bir şekilde belirtme yolunu hedeflediler ve analistin herhangi bir donanımla problemi organize edebilmesi için bir formül yaratmaya çalıştılar. Onların çabaları bağımsız sistemler analizi üstünde çok fazla yoğunlaşmamıştı fakat farklı donanım teçhizatları kullanarak farklı alternatif uygulamalar dizayn etmek için değişmeyen temel ve öz tanımlama üzerinde yoğunlaşmışlardır.[8]

Bir sonraki adım  CODASYL tarafından alınan ve bilgi teknolojileri (IT) endüstri birliği tarafından 1959 yılında şekillendirilen IS modellemeydi aslında hedefi Young ve Kent ile aynıydı.: "Sistem seviyesi veri işlemede, makine için uygun yapıda bağımsız problem tanımlama dili " gelişimi. Bu özel IS veri algebrasının gelişimine sebep olmuştur.[8]

Sistemleri modellemenin türleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

İş ve bilgi teknolojileri (IT) gelişiminde  sistemler karmaşıklığının ölçeğine ve kapsamına göre modellenir. Örneğin:

Bununla birlikte sistemler düşüncesi gibi sistemler modelleme şu şekilde bölünebilir:

Ve sistemleri modellemenin diğer tüm özel türleri örneğin, karmaşık sistemleri modelleme, dinamik sistemleri modelleme ve kritik sistemleri modelleme.

Modelleme dillerinin belirli türleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Systems Engineering Fundamentals." (PDF). 11 Şubat 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2016. 
  2. ^ Research interests 25 Aralık 2002 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi Professor Alain Wegmann, Last changed 2006-12-01.
  3. ^ Ingeman Arbnor, Bjorn Bjerke (2007).
  4. ^ H.L. Gantt, Work, Wages and Profit, published by the Engineering Magazine, New York, 1910; republished as Work, Wages and Profits, Easton, Pennsylvania, Hive Publishing Company, 1974, ISBN 0-87960-048-9.
  5. ^ Tim Weilkiens (2008).
  6. ^ Harold Chestnut (1967).
  7. ^ Thomas Dufresne & James Martin (2003).
  8. ^ a b c Janis A. Bubenko jr (2007) "From Information Algebra to Enterprise Modelling and Ontologies - a Historical Perspective on Modelling for Information Systems".
  9. ^ Young, J. W., and Kent, H. K. (1958).

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Doo-Kwon Iyi eds. (2005). Sistem modelleme ve simülasyon teorisi ve uygulamaları : üçüncü Asya Simülasyon Konferansı, AsiaSim 2004, Jeju Adası, Kore, Ekim 6, 2004. Springer, 2005. ISBN 3-540-24477-8.
  • Derek W. Bunn, Erik R. Larsen (1997). Sistemleri modelleme için enerji politikası. Wiley, 1997. ISBN 0-471-95794-1
  • Hartmut Ehrig ve ark. (eds.) (2005). Biçimsel yöntemler yazılım ve sistemleri modelleme. Springer, 2005 ISBN 3-540-24936-2
  • (1985) D. J. Harris. Matematik, İşletme, Yönetim ve ekonomi: sistem modelleme yaklaşımı. E. Horwood, 1985. ISBN 0-85312-821-9
  • Jiming Liu Xiaolong Jin, Kwok Ching Tsui (2005). Özerklik odaklı bilgi işlem: sorun çözme, karmaşık sistemleri modelleme. Springer, 2005. ISBN 1-4020-8121-9
  • (2004) Michael Pidd. Sistemleri Modellemesi: Teori ve Uygulama. John Wiley & Sons, 2004. ISBN 0-470-86732-9
  • (1988) Václav Pinkava. Giriş Mantık Sistemleri Modelleme. Taylor & Francis, 1988. ISBN 0-85626-431-8
  • (2017) Martin, Juan Theory and Practical Exercises of System Dynamics10 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-84609-9804-4